پیگمنت طبیعی و مصنوعی
به دلیل خصوصیات شیمیایی متفاوت در رنگدانهها، به دو گروه پیگمنتهای آلی و معدنی تقسیم بندی میشوند. انواع پیگمنت
اما بطور کلی هر کدام از دو گروه هم به صورت طبیعی هم به صورت مصنوعی تهیه میشوند.
از استخراج پودرهای رنگی مانند پودر طلایی که حاصل واکنشها شیمیایی ترکیبات پوستهی زمین می باشند، پیگمنتهای طبیعی تشکیل میشوند.
این رنگدانه های طبیعی بعد از استخراج، باید توسط دستگاههای مجهز و روشهای مدرن خالص سازی شوند.
عملیات خالص سازی این گونه پودرها با هدف رنگدهی بیشتر و بهبود خواص آنها انجام میشود.
بعد از فرآیند خالص سازی ، آنها را بطور کامل شسته و با استفاده تجهیزات مناسب در خطوط تولید کارخانجات بزرگ خشک میشوند.
اما رنگدانههای سنتزی، از واکنش شیمیایی ترکیبات اولیه، تحت شرایط آزمایشگاهی و توسط شیمیدانها تولید میشوند.
در این واکنش ها اندازه، سطح و شکل ذرات سنتزی قابل کنترل میباشد، بنابراین به راحتی میتوان خواص رنگدانههای سنتزی را تغییر داد.
از آنجا که در فرایند سنتز، ناخالصی وجود ندارد، خواص پیگمنتهای مصنوعی بهتر است.
به طور مثال میزان خلوص و رنگ دهی کریستال های سنتزی بسیار بیشتر میباشد.
در تهیه هر دو نمونه از رنگدانهها، رعایت دستورالعملها، از سوی تولید کنندگان نیز لازم و ضروری است، تا محصول نهایی تولید شده مرغوب باشد.
چرا که تنها راه جلب رضایت مشتریان و مصرف کنندگان، فروش پیگمنت با کیفیت است.
نخستین مسئله مهم، واکنش پذیری صحیح فرآوردههای سنتزی می باشد.
بدین صورت که مواد اولیه باید با یکدیگر سازگار بوده و در اثر واکنش با یکدیگر تخریب نشوند.
به طور مثال فلز روی در اثر اکسید شدن، باعث تشکیل یک ترکیب آمفوتر به نام اکسید روی میشود.
طبق جدول تناوبی، فلز روی یک عنصر دو ظرفیتی می باشد، بنابراین به شدت تمایل دارد با رزینهای اسیدی پیوند ایجاد نمایند.
اما ایجاد پیوندها باعث افزایش چگالی رنگدانهها خواهد شد که این مسئله موجب لخته شدن رنگها و پس دهی رنگ خواهد شد.
بنابراین در تهیه پیگمنتهای سفید استفاده از این ترکیبات توصیه نمیشود.
بیشتر بدانید: پیگمنت چیست